(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα στις 23 Αυγούστου 2016 στη στήλη Προστασία του Πολίτη και Καθημερινότητα-257)
Ξεκινήσαμε αυτή τη σειρά των άρθρων για την μείωση των τροχαίων, για να δείξουμε ότι για την προστασία μας δεν θα πρέπει να περιμένουμε πολλά πράγματα από την πολιτεία. Οι αρμόδιοι, συχνά δεν είναι ικανοί να λύσουν τα δικά τους προβλήματα που σχετίζονται με τον τομέα ευθύνης τους. Πολύ περισσότερο τα προβλήματα των πολιτών. Γράψαμε λοιπόν, ότι αν θέλουμε να επιζήσουμε στη «ζούγκλα» των ελληνικών δρόμων θα πρέπει όλοι και όλες μας να πάρουμε μερικές απλές προφυλάξεις όταν πιάνουμε τιμόνι ή όταν καβαλάμε μοτοσικλέτα.
Χαμηλή ταχύτητα σε επικίνδυνα σημεία (στροφές, στενέματα, έργα). Ποτέ αντικανονική προσπέραση ιδίως όταν δεν έχουμε ορατότητα. Χρήση πάντοτε ζώνης ασφαλείας και κράνους (στις μοτοσικλέτες). Σεβόμαστε το κόκκινο, την προτεραιότητα και τα STOP. Δεν οδηγούμε μεθυσμένοι, ούτε μιλάμε στο κινητό ενώ οδηγούμε. Ασφαλίζουμε τα παιδιά, ελέγχουμε την κατάσταση του οχήματος και παραδίδουμε το δίπλωμά μας όταν δεν μπορούμε πλέον να οδηγήσουμε σωστά λόγω προχωρημένης ηλικίας.
Σε αυτό το τρίτο άρθρο θα ασχοληθούμε με μιαν άλλη κατηγορία ευάλωτων χρηστών, τους πεζούς. Οι πεζοί έρχονται συχνά δεύτεροι στην κατηγορία των θυμάτων από τροχαία, μετά τους οδηγούς και πριν τους επιβάτες. Στην οικογένεια μας έχουμε θρηνήσει δύο τουλάχιστον πεζούς θύματα θανατηφόρων τροχαίων. Έναν ηλικιωμένο θείο και έναν, επίσης ηλικιωμένο καλό φίλο. Αμφότεροι βρήκαν το θάνατο επιχειρώντας να διασχίσουν πολυσύχναστους δρόμους χωρίς να εκτιμήσουν καλά την ταχύτητα του οχήματος που τους χτύπησε.
Προσωπικά, κινδυνεύω σχεδόν καθημερινά από ασυνείδητους οδηγούς που παραβιάζουν το κόκκινο σε διαβάσεις πεζών. Ενώ έχουν κόκκινο και έχει ανάψει ο Γρηγόρης – το πράσινο ανθρωπάκι που φαίνεται να περπατάει και επιτρέπει τη διέλευση των πεζών – πολλά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες, περνούν με μεγάλη ταχύτητα απειλώντας τη ζωή των πεζών που δεν έχουν ελέγξει την κίνηση. Μερικοί μάλιστα βρίζουν κιόλας αν προφτάσεις να τους κάνεις κάποια παρατήρηση.
Ο πεζός λοιπόν θα πρέπει να έχει τα μάτια του 14 όταν κυκλοφορεί στο δρόμο. Κι όχι μόνο όταν τον διασχίζει. Ξέρετε, στις άκρες του δρόμου, υπάρχουν κάποιες υπερυψωμένες λωρίδες κυκλοφορίας. Είναι τα πεζοδρόμια που προορίζονται για την κυκλοφορία των πεζών. Συχνά, τα καταλαμβάνουν αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες, κάδοι απορριμμάτων, τραπέζια, καθίσματα, εμπορεύματα, διαφημιστικά, και κάθε είδους άλλα εμπόδια.
Ιδιαίτερο πρόβλημα δημιουργείται όταν τα εμπόδια παρεμβάλλονται σε διαδρόμους ή σε ράμπες που προορίζονται για τα άτομα με αναπηρία – κάτι που δείχνει την αδιαφορία και την ασυνειδησία των οδηγών αλλά και πολλών καταστηματαρχών. Μερικοί αγανακτισμένοι συμπολίτες μας έχουν βρει έναν τρόπο να καταγγέλλουν αυτές τις παρανομίες, τοποθετώντας ένα αυτοκόλλητο στο παράνομα σταθμευμένο όχημα. «Είμαι γάιδαρος – Παρκάρω όπου γουστάρω». Έτσι έχει προκύψει μια νέα συνομοταξία οδηγών, οι «Γαϊδουρίστας» (βλέπε www.streetpanthers.gr).
Αν δεν μπορείτε να περπατήσετε στο πεζοδρόμιο, δεν χρειάζεται να περπατήσετε στη μέση του δρόμου. Στην πόλη αλλά και σε επαρχιακούς δρόμους, ο υποψιασμένος πεζός κινείται στην αριστερή άκρη του δρόμου φροντίζοντας να έχει τα επερχόμενα αυτοκίνητα απέναντί του. Έτσι θα έχει χρόνο να προφυλαχτεί αν αντιληφθεί ότι κάποιος οδηγός κινείται επικίνδυνα εναντίον του. Φροντίζει επίσης να προφυλάσσει τα παιδιά και άλλα ευάλωτα πρόσωπα.
Τη νύχτα, αποφύγετε τις πεζοπορίες σε πολυσύχναστους δρόμους που δεν φωτίζονται. Αν πρέπει να περπατήσετε στο σκοτάδι φροντίστε να φορέσετε φωσφορίζον γιλέκο για να μπορούν να σας δουν οι οδηγοί από απόσταση. Το ίδιο ισχύει και για τους ποδηλάτες αλλά και για όσους οδηγούν μοτοποδήλατο, δηλαδή μοτοσικλέτα που δεν μπορεί να αναπτύξει μεγάλες ταχύτητες.
Ένας άλλος παράγοντας που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των πεζών είναι το κινητό τηλέφωνο. Όχι όταν το χρησιμοποιεί ο οδηγός … αλλά ο ίδιος ο πεζός! Έχετε συγκρουστεί με πεζό που μιλάει στο κινητό και δεν προσέχει πού πατά και πού βρίσκεται; Έχετε αντιληφθεί πεζό να πέφτει πάνω σε κολώνα ή ακόμη χειρότερα μέσα σε φρεάτιο επειδή μιλούσε στο κινητό; Τέτοια ατυχήματα ίσως να μην συμβαίνουν καθημερινά αλλά δεν είναι και απίθανα. Ιδίως τώρα με τη μανία πολλών να κυνηγούν με τα έξυπνα κινητά τους τα περίφημα Pokemon ...
Όμως, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι όταν, ο αφηρημένος πεζός που μιλά στο κινητό, επιχειρήσει να διασχίσει το δρόμο χωρίς να ελέγξει την κυκλοφορία. Χωρίς να δει τον οδηγό που έχει κι αυτός το κινητό στο αφτί του και δεν ελέγχει το δρόμο. Χωρίς να αντιληφθεί τον μοτοσικλετιστή που κι αυτός είναι αφηρημένος γιατί μιλά μέσω Bluetooth στο κινητό του.
Ας το επαναλάβουμε για να γίνει επιτέλους κατανοητό! Η χρήση κινητού κατά την οδήγηση ισοδυναμεί με συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα ίση προς 0,08%. ‘Όταν το νομικό όριο της συγκέντρωσης οινοπνεύματος στο αίμα για οδηγούς αυτοκινήτου είναι 0,05% και για δικυκλιστές 0,02%. Αυτό έχει αποδειχτεί εδώ και 10 χρόνια από τις έρευνες που έγιναν σε εργαστήριο του αμερικανικού πανεπιστημίου της Γιουτα, με παράλληλους εξομοιωτές οδήγησης – στον ένα είχε τοποθετηθεί ένας μεθυσμένος οδηγός και στον άλλο ένας οδηγός που μιλούσε στο κινητό.
Ελπίζω ότι με αυτά τα άρθρα να απέδειξα ότι τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα μπορούν να προληφθούν αν οι οδηγοί, οι μοτοσικλετιστές και οι πεζοί προσέξουν λίγο περισσότερο όταν κυκλοφορούν στην «ζούγκλα» των ελληνικών δρόμων. Την επόμενη εβδομάδα θα μιλήσουμε και για τις ευθύνες του κράτους, υποβάλλοντας μερικές απλές προτάσεις σε όσους αρμόδιους αποφασίσουν να ασκήσουν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους …
