GR-Ευρωεκλογές 2

Προβληματίζομαι λοιπόν τι θα ψηφίσω στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου. Τα κόμματα που θα αναλύσω είναι κατ'αρχάς τα κόμματα που εκπροσωπούνται σήμερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δηλαδή, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Συνασπισμός, ΚΚΕ και ΛΑΟΣ. Θα ασχοληθώ επίσης και με ορισμένα από τα κόμματα τα οποία σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα δεδομένα σκοπεύουν να παρουσιάσουν υποψηφίους για το Ευρωκοινοβούλιο, δηλαδή, Οικολόγοι-Πράσινοι, Φιλελεύθερη Συμμαχία, Δημοκρατικοί και Δράση.

Λέω λοιπόν να εφαρμόσω ένα σύστημα αξιολόγησης που να περιλαμβάνει τα εξής σημεία:

1. Επικοινωνιακή επάρκεια. Με ενδιαφέρει κατά πόσο το κόμμα μπορεί να μου περάσει τις θέσεις του για τις Ευρωεκλογές με πλήρη, σαφή και τεκμηριωμένο τρόπο. Και κατά πόσο πρέπει να ιδρώσω ή όχι για να βρω τι σκοπεύει να κάνει το κόμμα για καθένα απο τα ζητήματα που θεωρώ σπουδαία για την επόμενη σύνοδο του Ευρωκοινοβουλίου. Αν δεν μπορώ να καταλάβω τι πρεσβεύει το κόμμα για το α ή β ζήτημα πως θα το εμπιστευτώ να με εκπροσωπήσει στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο;


2. Ευρωπαϊκός προσανατολισμός. Με ενδιαφέρει επίσης κατά πόσο το κόμμα που θα ψηφίσω δέχεται την Ενωμένη Ευρώπη ως ιστορική αναγκαιότητα ή αν τη θεωρεί αναγκαίο κακό που πρέπει πάση θυσία να αποδυναμωθεί και εν τέλει να καταργηθεί. Ψηφίζω κάποιους να με εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με στόχο να υπερασπιστούν τα συμφέροντά μου ως πολίτη και όχι για να βάλουν τροχοπέδη στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση.


3. Θέσεις για συγκεκριμένα θέματα ευρωπαϊκής διάστασης. Στο προηγούμενο άρθρο ανέφερα μερικά από αυτά όπως (χωρίς αξιολογική σειρά) τρομοκρατία, περιφερειακή πολιτική, προστασία περιβάλλοντος, ενέργεια, άμυνα και εξωτερικές υποθέσεις, πληθωρισμός, προστασία καταναλωτή, υποψήφιος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας στην πράξη, ελληνική γεωργία, ελληνικά ΑΕΙ και διαδικασία της Μπολώνια για την αμοιβαία αναγνώριση των πτυχίων, (μη) εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Δικαίου από την Ελλάδα, χρηματοπιστωτική κρίση. Θα προσπαθήσω να τα ιεραρχήσω και να κάνω μια αντικειμενική αξιολόγηση.


4. Ικανότητες υποψηφίων. Με ενδιαφέρει οι νέοι Ευρωβουλευτές να είναι άνθρωποι με γνώση και ικανότητες αλλά και με διάθεση να μάθουν όσα δεν ξέρουν. Τι έχουν πετύχει μέχρι σήμερα στη ζωή τους, στο δημόσιο ή και στον ιδιωτικό τομέα. Έχουν τη δυνατότητα να «ξεχωρίσουν δύο γαϊδουριών άχυρα» ή είναι γεμάτοι θεωρίες και «μελλοντικούς παράδεισους». Όλοι οι υποψήφιοι μιλούν με «θα» αλλά ποιοί έχουν εκ των πραγμάτων και τη δυνατότητα να υλοποιοήσουν τις υποσχέσεις τους.
5. Γενική αξιοπιστία του κόμματος. Δυστυχώς ορισμένα από τα κόμματα έχουν προϊστορία την οποία δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει. Σίγουρα η εξουσία φθείρει και απαιτεί συμβιβασμούς αλλά νομίζω πως πρέπει να αξιολογηθεί και η γενική αξιοπιστία όσων στο παρελθόν υποσχέθηκαν «λαγούς και πετραχείλια» αλλά για διάφορους λόγους δεν μπόρεσαν να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους. Κι όσοι ισχυρίζονται ότι αλλοιώς τα περίμεναν κι αλλοιώς τους ήρθαν ας έχουν υπόψη τους ότι «Διοικείν εστι προβλέπειν».

Ελπίζω το εγχείρημα να ολοκληρωθεί σωστά. Ούτως ή άλλως το χρονοδιάγραμμα είναι δεδομένο - 7 Ιουνίου 2009 από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου!

GR-Ευρωεκλογές 1

Στις 7 Ιουνίου θα κληθούμε να ψηφίσουμε για την εκλογή των αντιπροσώπων μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Παρόλο που οι περισσότεροι Έλληνες το αγνοούν, οι πολιτικές που ρυθμίζονται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης αφορούν άμεσα την καθημερινή μας ζωή (βλέπε σχετική μου ομιλία το Νοέμβριο του 2007 στο Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο του Δήμου Χανίων για την Ιστορική εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για τις ευρωπαϊκές πολιτικές που ενδιαφέρουν τους πολίτες).

Το τακτικό Ευρωβαρόμετρο του φθινοπώρου 2008 δείχνει πως περίπου 6 στους 10 έλληνες πολίτες εμπιστεύονται την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Επιτροπή, Συμβούλιο και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), ενώ δεν εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση, την Βουλή των Ελλήνων, τα πολιτικά κόμματα, τις περιφερειακές ή τοπικές δημόσιες αρχές, το νομικό σύστημα της χώρας αλλά ούτε και το ΝΑΤΟ ή τα Ηνωμένα Έθνη. Παράλληλα, η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ αποτιμάται θετικά και 7 στους 10 έλληνες πολίτες πιστεύουν ότι η Ελλάδα έχει ωφεληθεί από τη συμμετοχή της στην Ένωση. Επίσης 6 στους 10 έλληνες τάσσονται υπέρ μίας Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, με ένα νόμισμα το Ευρώ.

Όμως η μαζική συμμετοχή των ελλήνων ψηφοφόρων στις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου δεν είναι δεδομένη. Εκτός από την άγνοια των ευρωπαϊκών πολιτικών, που επιβεβαιώνεται στο Ευρωβαρόμετρο, οι έλληνες πολίτες θεωρούν ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αποφασίζει από κοινού με την Ένωση για συγκεκριμένους τομείς όπως η επιστημονική και τεχνολογική έρευνα, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η υποστήριξη περιοχών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, η προστασία του περιβάλλοντος, η ενέργεια, η άμυνα και oι εξωτερικές υποθέσεις, η καταπολέμηση του πληθωρισμού, και η προστασία του καταναλωτή. Συνεπώς είναι λογικό οι ψηφοφόροι να περιμένουν από τα κόμματα και τους υποψήφιους ευρωβουλευτές σαφείς εξηγήσεις όσον αφορά τις θέσεις τους για τους παραπάνω τομείς πολιτικής. Αν οι προεκλογικές εκστρατείες αναλωθούν σε θέματα εσωτερικής πολιτικής και σκανδαλολογίες ας μην εκπλαγούμε από τα πολύ χαμηλά ποσοστά συμμετοχής στις κάλπες ...

Προσωπικά ως ψηφοφόρος θα ήθελα επίσης τα κόμματα να ξεκαθαρίσουν και μιά σειρά από άλλα θέματα. Ποιόν θα υποστηρίξουν για πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (η ΝΔ στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος συντάχθηκε με την υποψηφιότητα του νυν προέδρου της Επιτροπής του κ. Μπαρόζο). Πως βλέπουν την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας στην πράξη (εφόσον βέβαια η Συνθήκη επικυρωθεί από την Ιρλανδία και την Τσεχία). Τι σκοπεύουν να κάνουν με την ελληνική γεωργία στην εποχή μετά τις επιδοτήσεις. Πως βλέπουν τα ελληνικά ΑΕΙ σε σχέση με τη διαδικασία της Μπολώνια για την αμοιβαία αναγνώριση των πτυχίων. Τι θέση παίρνουν όσον αφορά την (μη) εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Δικαίου από την Ελλάδα σε σειρά τομέων. Και φυσικά πως θα αντιμετωπίσουν το θέμα της επικαιρότητας: την κρίση (σε σημερινή του συνέντευξη ο Βέλγος πρωθυπουργός μίλησε ρητά για την καταστροφική επίπτωση μιας πολιτικής λιτότητας με αυξημένη φορολογία σε περίοδο κρίσης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι φόροι μπορούν να επιβληθούν μόνο μετά την ανάκαμψη της οικονομίας το 2010).

Τέλος, σημασία έχει και ποιοί θα μας εκπροσωπήσουν στο Ευρωκοινοβούλιο. Προσωπικά θα εμπιστευτώ ανθρώπους με γνώση ή/και ικανότητες και διάθεση να μάθουν όσα δεν ξέρουν.

Από το ιστολόγιο αυτό θα προσπαθήσω να αναλύσω, όσο μου είναι δυνατόν, το σκεπτικό με βάση το οποίο θα αποφασίσω τι θα ψηφίσω. Ελπίζω τα κόμματα να με διευκολύνουν ανακοινώνοντας εγκαίρως τις θέσεις τους για τα παραπάνω ζητήματα καθώς και τους υποψήφιους ευρωβουλευτές.