Ανούσια και ουσιαστικά

Είναι εύκολο να λέμε πολλά λόγια, αλλά αν δεν αντιμετωπίσουμε σύντομα την ουσία, υποθηκεύουμε το μέλλον …
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα στις 15 Αυγούστου 2017 στη στήλη Προστασία του Πολίτη και Καθημερινότητα-298. Το ίδιο κείμενο είχε δημοσιευτεί στην έντυπη και την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας και στις 8 Αυγούστου αλλά έλειπαν όσες λέξεις είχαν υπερσύνδεσμο).

Σημαία. Σε όλη την Ελλάδα η ελληνική σημαία κυματίζει σε πολλά σπίτια, καταστήματα ακόμη και σε δημόσια κτήρια σχισμένη και κουρελιασμένη (βλ. Χ.Ν. 21/10/2014). Ωστόσο, δημόσιο διάλογο κάνουμε για τον τρόπο επιλογής των σημαιοφόρων στις μαθητικές παρελάσεις και για το αν θα πρέπει να γίνεται έπαρση σημαίας κάθε πρωί στα σχολεία. Για τον πραγματικό σεβασμό στη σημαία ούτε λόγος!

Παλιά Πόλη. Μεγάλη κουβέντα με επιτροπές πρωτοβουλίας και αντεγκλήσεις, ακόμη και διαδηλώσεις για την αξιοποίηση ή μη των κτηρίων του Πολυτεχνείου στην Παλιά Πόλη. Ωστόσο, ποιος ασχολείται με τα προβλήματα πρόσβασης των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης; Σκεφτείτε το ΕΚΑΒ που πρόσφατα αντιμετώπισε πρόβλημα με τραπεζοκαθίσματα, και την Πυροσβεστική, της οποίας οι προτάσεις παραμένουν … προτάσεις (βλ. Χ.Ν. 25/08/2015)!

Κυκλοφοριακό. Τα τροχαία βρίσκονται στην ημερησία διάταξη και απασχολούν όλα τα μέσα ενημέρωσης στα Χανιά. Ωστόσο, για το μεγαλύτερο καθημερινό πρόβλημα της πόλης, των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών, το κυκλοφοριακό, φαίνεται πως τα όποια σχέδια αντιμετώπισης και οι προτάσεις π.χ. της Αστυνομίας (βλ. Χ.Ν. 21/2/2017) παραμένουν κλεισμένα σε κάποια συρτάρια.

Πολυτεχνείο. Η δημόσια αντιδικία μεταξύ της νυν και της παλαιάς διοίκησης του Πολυτεχνείου για τα κτήρια στο λόφο Καστελίου καλά κρατεί. Ωστόσο, κανείς δεν μιλάει για τον κίνδυνο πυρκαγιάς από τα ξερόχορτα σε όλη την έκταση του Πολυτεχνείου στα Κουνουπιδιανά. Δεν ξέρω αν υπάρχει σχέδιο πυροπροστασίας ή σύστημα πυρόσβεσης αλλά από πρόσφατη επίσκεψή μου διαπίστωσα ότι όλη η έκταση του Πολυτεχνείου βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.

Μπάλος και Ελαφονήσι. Άλλη μεγάλη κουβέντα ξεκίνησε με την πρόταση των ξενοδόχων να μπει εισιτήριο 10 ευρώ για την πρόσβαση στο Μπάλο και το Ελαφονήσι. Πρόκειται για δύο προστατευόμενες περιοχές με βάση τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι ενταγμένες στο δίκτυο Natura2000. Κανονικά θα έπρεπε να έχουν κηρυχθεί εθνικά πάρκα και να έχουν συσταθεί αντίστοιχοι φορείς διαχείρισης, κάτι για το οποίο η Ελληνική Κυβέρνηση ζήτησε πρόσφατα ειδική χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μήπως όμως θα ήταν προτιμότερο, οικονομικότερο και λιγότερο γραφειοκρατικό να ενισχυθεί ο υφιστάμενος Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς (που καλύπτει και όλα τα Λευκά Όρη) για να συμπεριλάβει όλες τις περιοχές Natura2000 του Νομού Χανίων; Μήπως θα έπρεπε επίσης να ανοίξει η συζήτηση για την χρηματοδότηση αυτού του φορέα που εισπράττει εισιτήριο 5 € από όσους διασχίζουν το φαράγγι, ποσό το οποίο μεταφέρεται στο Πράσινο Ταμείο και δεν επιστρέφει πίσω στον φορέα;

Σκουπίδια. Αντιπαραθέσεις, απεργίες, διαπληκτισμοί για τους συμβασιούχους της καθαριότητας στους Δήμους. Και μεγάλα λόγια για την προστασία του περιβάλλοντος. Ωστόσο, μια βόλτα σε οποιοδήποτε μέρος στο Νομό Χανίων, στην υπόλοιπη Κρήτη αλλά και στην Ελλάδα γενικότερα, αποκαλύπτει σκουπίδια πεταμένα ελεύθερα στη φύση, γύρω από κάδους, σε ελεύθερους ή σε ακάλυπτους χώρους. Γράψαμε και παλιότερα γι' αυτούς που καταστρέφουν την Κρήτη (βλ. Χ.Ν. 16/5/2017). Αναφέραμε κάποιους τρόπους για να σώσουμε την ελληνική φύση (Χ.Ν. 27/6/2017).

Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα των ΗΠΑ αναθέτοντας σε επιχειρήσεις, οργανισμούς και ιδιώτες τον καθαρισμό τμημάτων του δημόσιου χώρου σε εθελοντική βάση. Οι υπάλληλοι μιας εταιρείας καθαρίζουν ένα χιλιόμετρο και το επόμενο το καθαρίζουν υπάλληλοι του πανεπιστημίου, εργαζόμενοι σε εταιρείες ρούχων ή παιχνιδιών ή ακόμη και ιδιώτες. Μια μικρή διαφημιστική πινακίδα ενημερώνει το κοινό ποιος καθαρίζει το συγκεκριμένο κομμάτι. Κοινωνική προσφορά και διαφήμιση …

Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, οικολογικές οργανώσεις και πρωτοβουλίες πολιτών κάθε απόχρωσης. Και συγχαρητήρια στον Γιάννη Κουτράκη, ιδιοκτήτη του Ξενοδοχείου Kavos στο Σταυρό Ακρωτηρίου που την έκανε ήδη πράξη εθελοντικά!

Λευκοί ελέφαντες. Καθημερινά σχεδόν περνώ μπροστά από λευκούς ελέφαντες. Είναι τα κτήρια που κατασκευάστηκαν με δημόσια χρήματα, συχνά με συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και παραμένουν αχρησιμοποίητα εδώ και δεκαετίες. Το κλειστό κολυμβητήριο απέναντι από το Πολυτεχνείο. Το κέντρο εκπαίδευσης της Ολυμπιακής κοντά στο Αεροδρόμιο. Το ποδηλατοδρόμιο στα Καθιανά.

Πού και πού διαβάζουμε στον τύπο κάποιο άρθρο για την απόδοση ευθυνών και μετά σιωπή. Ωστόσο, με την κατάλληλη αξιοποίηση θα μπορούσαν αυτές οι εγκαταστάσεις να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο από τους Χανιώτες αλλά από τους πολυάριθμους ξένους επισκέπτες μας. Είναι ντροπή να ρημάζουν τέτοιες εγκαταστάσεις! Ιδού άλλο πεδίον δόξης λαμπρό για όσους αγωνίζονται πραγματικά για την αξιοποίηση και την ελεύθερη πρόσβαση του δημόσιου χώρου …

Νομοσχέδια για την υγεία. Κάθε λίγο και λιγάκι η εκάστοτε κυβέρνηση καταθέτει και ψηφίζει νομοσχέδια για την υγεία. Το τελευταίο καθιερώνει την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και τον οικογενειακό γιατρό ακολουθώντας μια πάγια πετυχημένη ευρωπαϊκή πρακτική, κινούμενο προς την σωστή κατεύθυνση - παρόλη την προβληματική μακροχρόνια χρηματοδότησή του, η οποία για μια τετραετία εξασφαλίζεται με πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω ΕΣΠΑ.

Ωστόσο, τα μεγάλα προβλήματα πρόληψης που αφορούν τον περιορισμό των δαπανών του συστήματος υγείας δεν φαίνεται να αντιμετωπίζονται. Το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους δεν περιορίζεται, δεν προβλέπεται τίποτα για υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και οι ασθενείς που νοσηλεύονται στα δημόσια νοσοκομεία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό και υλικά (κάτι πάντως που ο νέος νόμος υπόσχεται να αντιμετωπίσει).

Η κυβέρνηση λέει πως αγωνίζεται κατά των ιδιωτικών συμφερόντων στον τομέα της υγείας (εργολάβοι, προμηθευτές) αλλά για την μεγαλύτερη παγκόσμια επιδημία, το κάπνισμα, φαίνεται σαν να εξυπηρετεί, ακούσια ίσως, τα συμφέροντα της καπνοβιομηχανίας.

Συμπέρασμα. Είναι ωραίο να συζητούμε για δευτερεύοντα θέματα και να μην ασχολούμαστε με την ουσία και τα καυτά ζητήματα που μας ταλανίζουν ως κοινωνία. Αλλά αν συνεχίσουμε έτσι, υποθηκεύουμε μόνοι μας το μέλλον μας και, κυρίως, το μέλλον των παιδιών μας …