Από την Ηγουμενίτσα μέσω της (ακόμη υπό κατασκευή) Εγνατίας οδού στα Γρεβενά όπου φάγαμε στην ταβέρνα «Ο Αμερικάνος». Από εκεί στη λίμνη της Καστοριάς για καφέ που μας τον έφερε μια Πηνελόπη. Στη συνέχεια στις Πρέσπες και μετά στη Φλώρινα όπου κοιμηθήκαμε. Την επομένη στην Έδεσσα και τους καταρράκτες της, στη Νάουσα και στο άλσος του Αγίου Νικολάου με τον παλιό φίλο Γιώργο Βαρτή που «φύτεψε αμπελώνα» και φτιάχνει υπέροχο κρασί και τσίπουρο. Μετά στη Θεσσαλονίκη, στη Βεργίνα, στα Τρίκαλα, στο Δίον και τέλος στην Αθήνα τελευταίο σταθμό πριν από την Κρήτη και τις ελιές … που θέλουν ξεβοτάνισμα και περιποίηση.
Σε χαλαρή προεκλογική περίοδο η Ελλάδα, προσφερόταν για παρατηρήσεις και επισημάνσεις. Έτσι διαπίστωσα ότι η πλειοψηφία των μοτοσικλετιστών φορά κράνος, δηλαδή η αστυνόμευση και οι έλεγχοι αποδίδουν … Γενικότερα, υπάρχει περισσότερη αστυνόμευση στους δρόμους. Για πρώτη φορά μας σταμάτησαν αστυνομικοί για έλεγχο ενώ παρατηρήσαμε σε αρκετά σημεία έλεγχους για την ταχύτητα. Τέλος, παρόλο που οι έλληνες συνεχίζουν να αναρτούν σχισμένες σημαίες, υπάρχουν πολλοί που σέβονται το εθνικό σύμβολο και το αναρτούν περιποιημένο και καθαρό.
Κρίνοντας από τις πατημένες χελώνες και τα άλλα σκοτωμένα ζώα στους δρόμους δεν μπορώ να πω ότι η φιλοζωία των Ελλήνων έχει αυξηθεί. Και οι άναρχη αφισοκόλληση για τις ευρωεκλογές, των αριστερών κυρίως κομμάτων (πλην των Οικολόγων Πράσινων) καλά κρατεί. Εντύπωση μου έκαναν τα συνθήματα για ανυπακοή και απειθαρχία στην Ευρώπη, λες και δεν είμαστε οι πρώτοι σε παραβιάσεις του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όσο για τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών νομίζω πως ήταν τα αναμενόμενα. Η αποχή εκφράζει τον αποτροπιασμό των εκλογέων για το χαμηλό επίπεδο του πολιτικού διαλόγου. Η άνοδος της ακροδεξιάς εκφράζει το έντονο ρεύμα συντηρητισμού και ξενοφοβίας που διατρέχει την ελληνική κοινωνία ενώ η εμφάνιση των Οικολόγων Πράσινων στον πολιτικό χάρτη δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη υγιώς σκεπτόμενες (προοδευτικές κυρίως) δυνάμεις που αναζητούν νέες διεξόδους πολιτικής έκφρασης. Αντίστοιχα, η υπόλοιπη Αριστερά δείχνει να συσπειρώνεται γύρω από το ορθόδοξο κομμουνιστικό κόμμα, όπως ο μέσος Έλληνας ξαναγυρίζει παραδοσιακά στην ορθόδοξη εκκλησία. Όσο για την υπεροχή του ενός μεγάλου κόμματος έναντι του άλλου είναι τόσο τυπική που δεν αξίζει καν να τη σχολιάσει κανείς …
Καλές διακοπές σε όλους και όλες. Θα τα πούμε πάλι τον Ιούλιο …
Υ.Γ. Ζητώ συγνώμη που δεν δημοσίευσα άλλη ανάρτηση πριν τις ευρωεκλογές αλλά περιηγούμενος την χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας» κατάλαβα ότι ίσως να μην είχε νόημα.
09 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)