Ταξιδεύοντας στους αυτοκινητόδρομους από το Βέλγιο μέχρι την Κρήτη, ακούς κάθε είδους μουσική, συζητάς με την γυναίκα σου, θαυμάζεις το τοπίο, προσπερνάς νταλίκες κάθε εθνικότητας και τα τροχόσπιτα των Ολλανδών. Που και που θαυμάζεις και τις ανεμογεννήτριες και θυμάσαι παλαιότερες αντιπαραθέσεις με κάποιους που θεωρούν τις μεγάλες ανεμογεννήτριες επικίνδυνες και σχεδόν καταστροφικές για το φυσικό τοπίο.
Όμως, δίπλα από τους αυτοκινητόδρομους βλέπει κανείς και πυλώνες μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης. Παρόλο που κι αυτοί θεωρούνται επιβλαβείς για την υγεία λόγω των έντονων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων που δημιουργούνται γύρω από τα καλώδια μεταφοράς, υπάρχουν ήδη εγκατεστημένοι, κυρίως σε ακατοίκητες περιοχές και γενικά έχουν γίνει ευρύτερα αποδεκτοί ως αναγκαίο κακό.
Και γιατί να μην φανταστούμε έναν πυλώνα που να στηρίζει τα καλώδια μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος ενώ ταυτόχρονα θα αποτελεί και τη βάση μιας μικρής ισχύος ανεμογεννήτριας ή/και φωτοβολταϊκών πλαισίων; Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο σχετικό σχέδιο ή ευρεσιτεχνία. Με χαρά όμως θα έδινα 5.000 € στο νικητή ενός διαγωνισμού που θα διοργάνωναν οι φορείς παραγωγής ή/και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας για την καλύτερη μελέτη ενός τέτοιου πυλώνα με τη δέσμευση να τον χρησιμοποιήσουν ευρύτερα, αντικαθιστώντας σταδιακά τους υφιστάμενους πυλώνες και εξασφαλίζοντας μεγαλύτερο μερίδιο παραγόμενης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές που δεν παράγουν διοξείδιο του άνθρακα.
12 Ιουνίου 2010
GR-Σύντομο ανέκδοτο: «Ελληνικοί αυτοκινητόδρομοι»
Ωραία η νέα Εγνατία. Καλή χάραξη, σήραγγες εφάμιλλες των Ελβετικών, εντυπωσιακές κοιλαδογέφυρες. Είδα μάλιστα ότι κτίστηκε και ο πρώτος σταθμός διοδίων. Αλλά ένα έργο βαλκανικών διαστάσεων δίνει ακόμη την εικόνα καλού επαρχιακού δρόμου ταχείας κυκλοφορίας.
Τα παραπάνω βέβαια ωχριούν μπροστά στην κατάσταση της Εθνικής Οδού Θεσσαλονίκης-Αθηνών. Υποτίθεται ότι η χρέωση των διοδίων γίνεται με βάση την διανυθείσα απόσταση στον αυτοκινητόδρομο. Όμως υπάρχουν διόδια ακόμη και για τμήματα που χαρακτηρίζονται σαφώς (επίσημο σήμα) ως μη αυτοκινητόδρομοι. Και πως θα μπορούσαν να είναι αφού πάνω απ΄’ όλα δεν έχουν διαχωριστική νησίδα. Ας αφήσουμε την έλλειψη σήμανσης αλλά και διευκολύνσεων όπως αναφέρθηκε παραπάνω (Σ.Ε.Α., τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης, ραδιοφωνική κάλυψη). Στο σταθμό διοδίων Πυργετού, πριν από τα Τέμπη, αρνήθηκα να πληρώσω διόδια και περιμένω να μου στείλουν τον λογαριασμό στις Βρυξέλλες για να τον διαβιβάσω στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέροντας όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την παραβίαση της σχετικής νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ύστερα, όλοι αυτοί οι σταθμοί διοδίων στον κύριο άξονα του δρόμου μου φαίνονται παράλογοι και άχρηστοι. Αντίθετα, δεν υπάρχουν σταθμοί στις παράπλευρες εισόδους και εξόδους. Στην Γαλλία και στην Ιταλία, για παράδειγμα, όταν εισέρχεσαι στον αυτοκινητόδρομο παίρνεις μια κάρτα την οποία βάζεις σε ένα μηχάνημα στον σταθμό εξόδου, το οποίο υπολογίζει το ποσό που πρέπει να καταβάλεις. Και, πρόσθετη ευκολία, μπορείς να πληρώσεις με πιστωτική κάρτα, κάτι που δεν ισχύει, εξ όσων γνωρίζω στους ελληνικούς κατ’ ευφημισμό αυτοκινητόδρομους. Ακόμη πιο ορθολογικό και οικονομικό σύστημα ισχύει στην Ελβετία, όπου πληρώνεις την βινιέτα στα σύνορα μια φορά για όλο το χρόνο.
Οι ελληνικοί αυτοκινητόδρομοι έχουν καταντήσει σαν τους πάλαι ποτέ αλβανούς τουρίστες: σύντομα (αλλά και κακόγουστα και επικίνδυνα) ανέκδοτα.
- Βγαίνοντας από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας η ταμπέλα σε οδηγεί στα Ιωάννινα και την Πρέβεζα. Μα ο δρόμος φτιάχτηκε για να συνδέσει το Ιόνιο με την Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη. Πρέπει να φτάσει κανείς στη Βέροια για να δει ένδειξη Θεσσαλονίκη. Για την Πόλη ούτε λέξη. Το αντιλήφτηκα όταν κάποιοι απεγνωσμένοι Τούρκοι και Βούλγαροι με σταμάτησαν για να με ρωτήσουν αν πήγαιναν καλά για Θεσσαλονίκη …
- Από την Ηγουμενίτσα μέχρι τα πρόθυρα της Θεσσαλονίκης μια μόνο άθλια καντίνα σε τροχόσπιτο, χωρίς τουαλέτες, χωρίς τρεχούμενο νερό, χωρίς Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών. Εκτός από τις σήραγγες, τα τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης μάλλον σπανίζουν. Ευτυχώς δεν χρειαστήκαμε βοήθεια αλλά αμφιβάλλω αν θα είχαμε σήμα στα κινητά μας για να επικοινωνήσουμε με τα τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης (π.χ. το 112).
- Τέλος, παρόλο που η σήμανση ήταν πολύ καλή, ιδίως στις περιοχές όπου εκτελούνταν έργα, ο αυτοκινητόδρομος δεν διαθέτει μια μοναδική ραδιοφωνική συχνότητα που να αναγράφεται περιοδικά σε ενημερωτικές πινακίδες και να παρέχει περιοδική πληροφόρηση για τα ενδεχόμενα προβλήματα και την κατάσταση λειτουργίας του αυτοκινητόδρομου …
Τα παραπάνω βέβαια ωχριούν μπροστά στην κατάσταση της Εθνικής Οδού Θεσσαλονίκης-Αθηνών. Υποτίθεται ότι η χρέωση των διοδίων γίνεται με βάση την διανυθείσα απόσταση στον αυτοκινητόδρομο. Όμως υπάρχουν διόδια ακόμη και για τμήματα που χαρακτηρίζονται σαφώς (επίσημο σήμα) ως μη αυτοκινητόδρομοι. Και πως θα μπορούσαν να είναι αφού πάνω απ΄’ όλα δεν έχουν διαχωριστική νησίδα. Ας αφήσουμε την έλλειψη σήμανσης αλλά και διευκολύνσεων όπως αναφέρθηκε παραπάνω (Σ.Ε.Α., τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης, ραδιοφωνική κάλυψη). Στο σταθμό διοδίων Πυργετού, πριν από τα Τέμπη, αρνήθηκα να πληρώσω διόδια και περιμένω να μου στείλουν τον λογαριασμό στις Βρυξέλλες για να τον διαβιβάσω στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέροντας όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την παραβίαση της σχετικής νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ύστερα, όλοι αυτοί οι σταθμοί διοδίων στον κύριο άξονα του δρόμου μου φαίνονται παράλογοι και άχρηστοι. Αντίθετα, δεν υπάρχουν σταθμοί στις παράπλευρες εισόδους και εξόδους. Στην Γαλλία και στην Ιταλία, για παράδειγμα, όταν εισέρχεσαι στον αυτοκινητόδρομο παίρνεις μια κάρτα την οποία βάζεις σε ένα μηχάνημα στον σταθμό εξόδου, το οποίο υπολογίζει το ποσό που πρέπει να καταβάλεις. Και, πρόσθετη ευκολία, μπορείς να πληρώσεις με πιστωτική κάρτα, κάτι που δεν ισχύει, εξ όσων γνωρίζω στους ελληνικούς κατ’ ευφημισμό αυτοκινητόδρομους. Ακόμη πιο ορθολογικό και οικονομικό σύστημα ισχύει στην Ελβετία, όπου πληρώνεις την βινιέτα στα σύνορα μια φορά για όλο το χρόνο.
Οι ελληνικοί αυτοκινητόδρομοι έχουν καταντήσει σαν τους πάλαι ποτέ αλβανούς τουρίστες: σύντομα (αλλά και κακόγουστα και επικίνδυνα) ανέκδοτα.
GR-Οι ψιθυριστές γαυριούν
Στα σενάρια των στρατιωτικών ασκήσεων επί χάρτου στις οποίες συμμετείχα όταν υπηρετούσα στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, διάβαζα συχνά την έκφραση «Οι εφημερίδες των ερυθρών (αυτοί ήταν οι υποτιθέμενοι εχθροί) γαυριούν … με σενάρια κατά των κυανών (αυτοί ήμασταν εμείς, οι υποτιθέμενοι καλοί)». Δεν ξέρω αλλά κατεβαίνοντας στην Ελλάδα μου ήλθε στο νου αυτή η έκφραση όταν διάβασα και άκουσα τα τελευταία σενάρια για το μέλλον.
Μια άλλη έκφραση, της απριλιανής χούντας αυτή, που μου ήλθε αυθόρμητα στο νου ήταν «οι ψιθυριστές» οι οποίοι «διαδίδοντες ψιθύρους» επιχειρούσαν να υποσκάψουν το «εθνικό φρόνημα και την ενότητα του έθνους», όπως έλεγε η τότε προπαγάνδα.
«Κι είσαι σίγουρος ότι δεν θα γίνει σεισμός;» θα ρωτήσει κάποιος. «Μακροπρόθεσμα, είμαι σίγουρος πως θα γίνει.» θα απαντήσω. Αυτό τουλάχιστον λένε οι στατιστικές. Γι’ αυτό και φρόντισα να ενισχύσω αντισεισμικά το σπίτι μου, έτσι ώστε να κοιμάμαι σίγουρος, ό,τι κι αν συμβεί … Πόσοι από τους ψιθυριστές μπορούν να πουν το ίδιο;
Μια άλλη έκφραση, της απριλιανής χούντας αυτή, που μου ήλθε αυθόρμητα στο νου ήταν «οι ψιθυριστές» οι οποίοι «διαδίδοντες ψιθύρους» επιχειρούσαν να υποσκάψουν το «εθνικό φρόνημα και την ενότητα του έθνους», όπως έλεγε η τότε προπαγάνδα.
- Θα γυρίσουμε σύντομα στη δραχμή, ο πρώτος ψίθυρος. Κατά τη γνώμη μου μεγαλύτερη πιθανότητα έχει να αδειάσει η Μεσόγειος παρά να γυρίσουμε στη δραχμή. Οι συνθήκες για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος δεν έχουν βέβαια χαραχτεί πάνω στην πέτρα, αλλά η επιστροφή στη δραχμή θα σήμαινε την διάλυση της Νομισματικής Ένωσης και την διάλυση της Ευρώπης κάτι που είναι δυνατόν μεν, πολύ απίθανο δε.
- Θα χρεοκοπήσουν οι τράπεζες και οι καταθέτες θα χάσουν τα λεφτά τους. Πολύ καλός ψίθυρος κι αυτός, με στόχο να επιταχυνθεί η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας και κατά συνέπεια και του ευρώ με τη μαζική μεταφορά χρημάτων στο εξωτερικό, κατά προτίμηση εκτός ευρωζώνης. Διαβάζοντας πρόσφατο άρθρο στο προσωπικό ιστολόγιο του ανταποκριτή του Economist στις Βρυξέλλες, ίσως κάποιοι να κατανοήσουν από πού προέρχονται οι ψίθυροι αυτοί και τι στόχο έχουν.
- Περιμένουμε μεγάλο σεισμό γιατί βγήκαν τα βατράχια στους δρόμους στη Βόρεια Ελλάδα και γιατί το προβλέπουν Ρώσοι και Τούρκοι σεισμολόγοι, ο τρίτος ψίθυρος (αλήθεια το ΒΑΝ που είναι αυτή τη φορά;). Οι βιολόγοι βέβαια είπαν ότι πρόκειται για φυσικό φαινόμενο που παρατηρείται κάθε χρόνο, αλλά οι ψίθυροι, ψίθυροι.
- Οι οικολόγοι απελευθερώνουν φίδια και αγριογούρουνα στον Πάρνωνα, ο τοπικός ψίθυρος που άκουσα στον Τυρό, Κυνουρίας. Τι φίδια παιδιά; Κόμπρες, ανακόντες ή κροταλίες; ρώτησα. Ο ψιθυριστής δεν ήξερε. Όσο για τα αγριογούρουνα πάλι αγνοούσε αν επρόκειτο για μελλοντικά θηράματα ή όχι. Ωραίος ψίθυρος σε περιοχές που ψηφίζουν πάντα δικομματικά και μια πρόοδος των Οικολόγων-Πράσινων θα άλλαζε τις ισορροπίες.
«Κι είσαι σίγουρος ότι δεν θα γίνει σεισμός;» θα ρωτήσει κάποιος. «Μακροπρόθεσμα, είμαι σίγουρος πως θα γίνει.» θα απαντήσω. Αυτό τουλάχιστον λένε οι στατιστικές. Γι’ αυτό και φρόντισα να ενισχύσω αντισεισμικά το σπίτι μου, έτσι ώστε να κοιμάμαι σίγουρος, ό,τι κι αν συμβεί … Πόσοι από τους ψιθυριστές μπορούν να πουν το ίδιο;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)