- Κουλά χέρια που κρέμονται από τα ανοικτά παράθυρα των αυτοκινήτων.
- Οδηγοί αγροτικών και φορτηγών που μιλούν στα κινητά ενώ οδηγούν στη μέση του δρόμου.
- Δρόμοι με ξεθωριασμένη, διπλή και τρίδιπλη ή και καθόλου σήμανση λωρίδων.
- Ταβέρνες σημαιοστολισμένες με ξεσκισμένες ελληνικές και ευρωπαϊκές σημαίες.
- Πινακίδες συγχρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε δρόμους γεμάτους σαμαράκια.
- Παραλίες που έχουν πάρει Γαλάζια σημαία αλλά είναι γεμάτες πίσσες και σκουπίδια.
- Πινακίδες «Απαγορεύεται η ρίψη σκουπιδιών» δίπλα σε βρωμερές χωματερές.
- Όμορφα διακοσμημένα σουβλατζίδικα κι εστιατόρια γεμάτα μύγες.
- Οι τρύπιες από σφαίρες πινακίδες στην Κρήτη.
- Οι προσπεράσεις καμικάζι σε σημεία με ορατότητα μηδέν.
«Όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει» θα έλεγε κανείς, αλλά ευτυχώς που υπάρχει κι ο αντίλογος.
- Τα τζιτζίκια μέσα στα ελαιόδενδρα και το όμορφο δροσερό μελτεμάκι.
- Η πρωινή θάλασσα που την χαίρεσαι μόνος σου ή το πολύ με άλλους δύο ή τρεις πρωινούς κολυμβητές.
- Το δροσερό ντους χωρίς να χρειάζεσαι θερμοσίφωνο.
- Το βρεγμένο κρητικό παξιμάδι, η μυζήθρα της Ελένης και το ανθότυρο.
- Οι μυρωδάτες ντομάτες του κυρ Νίκου κι οι τσακώνικες μελιτζάνες.
- Ο ξάδελφος με τις ιστορίες για την τρύπα όπου έκρυβε τα κλεμμένα κατσίκια ο παππούς.
- Τα υπέροχα τοπία στη διαδρομή Ηγουμενίτσα-Μέτσοβο-Τρίκαλα και στη διαδρομή Λεωνίδιο-Κοσμάς-Γύθειο.
- Τα σουβλάκια με πίτα και το κοκορέτσι, τα βλίτα με σκορδαλιά και τα πάσης φύσεως λαδερά.
- Τα ποιήματα που έμαθε στο νηπιαγωγείο και που απαγγέλλει χωρίς ανάσα η Αλίκη.
- Η διαμάχη για το ποιο νεκροταφείο έχει καλύτερη θέα της θάλασσας.
