GR-Ανεμογεννήτριες, ανεμόμυλοι ή καταιγίδα εν κρανίω;

Αφορμή για το σχόλιο αυτό μου έδωσε το άρθρο του Νίκου Δήμου «Οικολογία εναντίον Τεχνολογίας;» της 1/12/2007.

Κάθε φορά που επισκέπτομαι το χωριό του πατέρα μου, τον Τυρό Κυνουρίας, πολλοί παραπονούνται που οι Βρυξέλλες δεν κάνουν περισσότερα για την ανάπτυξη της περιοχής. Εννοούν βέβαια γιατί δεν τους δίνουν ανεξέλεγκτα χρήματα για να βελτιώσουν τα σπίτια τους και να κτίσουν κι άλλα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Τους απαντώ ευγενικά ότι η ανάπτυξη είναι δικό τους θέμα και όχι των Βρυξελλών.

Τον Ιούλιο, όταν διάβασα στην τοπική εφημερίδα (ΚΥΝΟΥΡΙΑ) ένα άρθρο που λίγο-πολύ εξομοίωνε την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην ορεινή Κυνουρία με τις πυρκαγιές στην Πάρνηθα, αποφάσισα να αντιδράσω. Με τον αδελφό μου γράψαμε μιαν απάντηση με τα θετικά στοιχεία της αιολικής ενέργειας αλλά και με τα σημεία που πρέπει να προσεχτούν κατά την εγκατάσταση. Η ΚΥΝΟΥΡΙΑ μας έκανε την τιμή να το δημοσιεύσει και από τότε ... αντιμετωπίζουμε κάποια σχετική ψυχρότητα από ορισμένους κατοίκους. «Δεν συμφωνούμε, απλώς δεν τις θέλουμε» είπε ένας στον αδελφό μου που επισκέφτηκε πρόσφατα το χωριό. Προφανώς θέλουν τους σκουπιδότοπους, το ανεξέλεγκτο κυνήγι, τα αυθαίρετα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα μη επεξεργασμένα λύματα.

Τελικά βέβαια δεν πρόκειται για την ανάπτυξη έναντι της υπανάπτυξης, ούτε για την οικολογία έναντι της τεχνολογίας αλλά για τη γνώση έναντι της αμάθειας. Παιδεία, περισσότερη παιδεία, για να παραφράσουμε τις τελευταίες λέξεις του Γκαίτε.