GR-Ο καλός ευρωβουλευτής

Αντιγράφω από τις ιστοσελίδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Χαρακτηριστικά του "καλού" ευρωβουλευτή

Καλές διαπραγματευτικές ικανότητες, γνώση ξένων γλωσσών και αξίες είναι τρία μόνο από τα χαρακτηριστικά του "καλού" ευρωβουλευτή, σύμφωνα με ορισμένα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα οποία ρώτησε πρόσφατα η "Πρώτη Σελίδα". Ένας καλός ευρωβουλευτής θα πρέπει επίσης να έχει μια ικανοποιητική συνολική εικόνα της Ευρώπης και εξειδικευμένες γνώσεις, να είναι σε θέση να αφουγκράζεται τον κόσμο, ενεργός, δημιουργικός και ιδεαλιστής, και εύκολα να επιτυγχάνει συμβιβασμούς και να βρίσκει λύσεις.

Ο Daniel Bautista, μέλος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, πιστεύει ότι ο καλός ευρωβουλευτής "θα πρέπει να έχει πολύ καλή γνώση τόσο της λειτουργίας των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων όσο και της πολιτικής και πολιτιστικής κατάστασης της Ευρώπης". Για τον ισπανό ευρωβουλευτή, σημαντικό είναι επίσης "να έχει ο ευρωβουλευτής ανοιχτό χαρακτήρα, να είναι σε θέση να διαπραγματεύεται με ευρωβουλευτές από άλλες χώρες και πολιτικές ομάδες", αλλά και "να μιλά τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα".

"Αυτός που δίνει την εξουσία στο λαό"

Για την Arlene McCarthy, μέλος της Σοσιαλιστικής Ομάδας, ο καλός ευρωβουλευτής θα πρέπει "να μπορεί να εντοπίζει πού η Ευρώπη μπορεί να είναι μέρος της λύσης, να μειώνει τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και να αφήνει στην άκρη εθνικά και κομματικά εμπόδια, ώστε η πολιτική του να έχει αποτελέσματα". Η πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς πιστεύει επίσης ότι καλός ευρωβουλευτής είναι αυτός που συμβάλει στο "να έχει την εξουσία ο λαός". Γι'αυτό άλλωστε η επιτροπή της οποίας προεδρεύει ενέκρινε νομοθεσία σχετικά με τα όπλα, ώστε να μειωθεί η εγκληματικότητα στους δρόμους, αλλά και συνέβαλε στο να μειωθούν τα τέλη περιαγωγής των κινητών και να αυξηθεί η ασφάλεια των παιχνιδιών.

"Αυτός που αφουγκράζεται τον κόσμο"

Ο Jan Andersson, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, θεωρεί ότι κάθε καλός ευρωβουλευτής θα πρέπει να είναι ενθουσιώδης και καλά ενημερωμένος σχετικά με σημαντικά θέματα, να ξέρει να αφουγκράζεται τις απόψεις άλλων ατόμων, να έχει σαφείς αξίες, να ξέρει τι θέλει και να μη φοβάται να υποστηρίξει την άποψή του, αλλά και να έχει καλές σχέσεις με άλλους ευρωβουλευτές, έτσι ώστε να βρίσκονται συμβιβαστικές λύσεις" . Η Romana Jordan Cizelj, επιστήμονας από τη Σλοβενία που εξελέγη το 2004, θεωρεί σημαντική τη "γνώση ενός συγκεκριμένου θεματικού τομέα", αλλά και την επιμονή στην επίτευξη των στόχων. Κατά τη γνώμη της, κάθε καλός ευρωβουλευτής θα πρέπει να είναι δημιουργικός, να επικοινωνεί ικανοποιητικά με τους πολίτες και να χαρακτηρίζεται από "θετική προσέγγιση" στο έργο του. Ο Paul Rübig, εισηγητής έκθεσης για τη μείωση των τελών περιαγωγής των κινητών, πιστεύει ότι κάθε καλός ευρωβουλευτής θα πρέπει να ξέρει να βρίσκει λύσεις σε προβλήματα και να είναι ιδεαλιστής, ώστε να μπορεί να οικοδομήσει την Ευρώπη.

"Αυτός που είναι ενεργός"

Ο πρώην πρωθυπουργός της Εσθονίας και νυν ευρωβουλευτής Andres Tarand μας είπε ότι "το αξίωμα του ευρωβουλευτή είναι διαφορετικό μεταξύ των αποκαλούμενων "νέων" και "παλαιών" κρατών μελών της ΕΕ". Κατά τη γνώμη του, "είναι συχνά προτιμότερο να έχουμε νεότερα άτομα, καθώς γνωρίζουν καλά τις ξένες γλώσσες και είναι μερικές φορές πιο ευέλικτα". Ο κ. Tarand τόνισε επίσης ότι οι πρώην πρωθυπουργοί και υπουργοί Εξωτερικών μπορούν να προσφέρουν την εμπειρογνωμοσύνη τους ιδίως σε τομείς, όπως είναι οι εξωτερικές υποθέσεις. Κατά τη γνώμη του, είναι σημαντικό και το "να είναι οι ευρωβουλευτές ενεργοί".

Να προσθέσω ότι κατά μέσον όρο μιαν εβδομάδα το μήνα οι ευρωβουλευτές κατασκηνώνουν στο Στρασβούργο, μιαν εβδομάδα πρέπει να είναι στις Βρυξέλλες και τον υπόλοιπο χρόνο τους τον περνούν ανάμεσα στην πρωτεύουσά τους και σε κάποιες συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών στις οποίες συμμετέχουν, συνεδριάσεις που οργανώνονται ανά την Ευρώπη ή και εκτός αυτής. Με έναν-δύο βοηθούς και μια γραμματέα διατηρούν ένα γραφείο στις Βρυξέλλες και ένα γραφείο στην χώρα τους και συχνά πρέπει να διαπραγματεύονται στα αγγλικά ή τα γαλλικά για να περάσουν τις απόψεις των πολιτών ή και των κυβερνήσεων τους στο πλαίσιο των πολιτικών ομάδων τους, στις οποίες βέβαια οι μεγάλες χώρες επιβάλλουν συχνά τις απόψεις τους λόγω μεγαλύτερου αριθμού ευρωβουλευτών.