Σκέψεις μπροστά στην κάλπη

Την Κυριακή 6 Μαΐου, έχουμε τη δυνατότητα να ψηφίσουμε ένα από τα εξής 29 κόμματα:
1) Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα - ΠΑ.ΣΟ.Κ (Ευ. Βενιζέλος)
2) Νέα Δημοκρατία (Αντ. Σαμαράς)
3) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Αλ. Παπαρήγα)
4) ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο (Αλ. Τσίπρας)
5) Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός - ΛΑ.Ο.Σ. (Γ. Καρατζαφέρης)
6) Δημοκρατική Συμμαχία (Ντόρα Μπακογιάννη)
7) Κοινωνική Συμφωνία (Λούκα Κατσέλη)
8) Ανεξάρτητοι Έλληνες (Πάνος Καμμένος)
9) Δημοκρατική Αριστερά (Φώτης Κουβέλης)
10) Δράση - Φιλελεύθερη Συμμαχία (συνασπισμός κομμάτων - Στ. Μάνος και Γ. Βαλλιανάτος)
11) Οικολόγοι Πράσινοι
12) Ένωση Κεντρώων (Βασ. Λεβέντης)
13) Κόμμα Φιλελευθέρων (Κ. Καλλιγιάννης)
14) Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή (Ν. Μιχαλολιάκος)
15) Δημοσθένης Βεργής - Έλληνες Οικολόγοι (Δ. Βεργής)*
16) ΟΧΙ - Συνασπισμός Δημοκρατική Αναγέννηση & Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Στ. Παπαθεμελής)
17) Κίνημα Δεν Πληρώνω (Βασ. Παπαδόπουλος)
18) Κ.Ε.Α.Ν.- Κίνημα Εθνικής Αντίστασης (Ιπποκράτης Σαββούρας)*
19) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό) - Μ.Λ. ΚΚΕ - Εκλογική Συν/σία
20) Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.)
21) Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδος - Ο.Κ.Δ.Ε.
22) Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα - ΕΕΚ Τροτσκιστές (Σαμπετάι Μάτσας)
23) ΟΑΚΚΕ - Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ
24) Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας (Ν. Αλικάκος)
25) Κοινωνία Πολιτική Παράταξη συνεχιστών Καποδίστρια (Μιχ. Ηλιάδης)
26) Κόμμα Πειρατών Ελλάδας (Ι. Παναγόπουλος)
27) Δημιουργία Ξανά (Γλαύκος Τζήμερος)
28) Παναθηναϊκό Κίνημα - ΠΑΝ.ΚΙ. (Γ. Μπέτσικας)*
29) Αξιοπρέπεια Συνδυασμός ανεξάρτητων υποψηφίων (Παν. Θεοδωρόπουλος)*
* τα κόμματα με αστερίσκο δεν διαθέτουν ιστοσελίδες στο διαδίκτυο.

Σε προηγούμενη σχετική ανάρτηση ανέφερα τα εξής κριτήρια που θα οδηγήσουν την ψήφο μου, ήτοι, 1) Αξιοπιστία, 2) Φιλονομία, 3) Προτάσεις, 4) Ομαδικότητα και 5) Δημοσιότητα. Με βάση το κριτήριο Δημοσιότητα θεωρώ ότι δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς με τα κόμματα που δεν μπήκαν καν στον κόπο να κοινοποιήσουν τις θέσεις τους μέσα από μια επίσημη ιστοσελίδα. Χρήσιμη σχετικά είναι και η ιστοσελίδα της Πρωτοβουλίας για τα Μικρά Κόμματα. Έτσι οι δυνατές επιλογές μειώνονται σε 25.

Επισκεπτόμενος τις ιστοσελίδες των αντίστοιχων κομμάτων και μελετώντας τις διακηρύξεις τους για τις εκλογές, καθώς και τις προτάσεις τους (εάν υπάρχουν) αποκλείω τα εξής αριστερά κόμματα με βάση το κριτήριο της Φιλονομίας και των Προτάσεων: Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδος - Ο.Κ.Δ.Ε., Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα - ΕΕΚ Τροτσκιστές, Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.), ΟΧΙ - Συνασπισμός Δημοκρατική Αναγέννηση & Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό) - Μ.Λ. ΚΚΕ, Κίνημα Δεν Πληρώνω, ΟΑΚΚΕ - Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ. Μερικά από τα κόμματα αυτά μου θυμίζουν τις ατέρμονες συνελεύσεις των φοιτητικών μου χρόνων όταν χρησιμοποιούσαμε την έκφραση «μεγάλη θολούρα!». Μερικά καλούν ευθέως το λαό σε επανάσταση, αλλά και τα υπόλοιπα έχουν αποδείξει με τις πράξεις τους ότι αντιστρατεύονται την έννομη τάξη. Με βάση τα ίδια κριτήρια αποκλείω και τα εξής δεξιά κόμματα: Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή, Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας, Κοινωνία Πολιτική Παράταξη συνεχιστών Καποδίστρια. Οι θέσεις τους, εάν υιοθετηθούν θα οδηγήσουν την χώρα μας σε τεράστιες περιπέτειες.

Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας έχει ουσιαστικά θέσεις που περιστρέφονται γύρω από την απελευθέρωση της χρήσης του διαδικτύου, την προστασία των προσωπικών δεδομένων, τη διαφάνεια, τη χρήση ελεύθερου λογισμικού και την κατάργηση των δικαιωμάτων πνευματιής ιδιοκτησίας. Το Κόμμα Φιλελευθέρων και η Ένωση Κεντρώων έχουν πολύ γενικόλογες θέσεις και δεν έχουν αναπτύξει κάποια δυναμική στις κατ' επανάληψη εμφανίσεις τους σε προηγούμενες εκλογικές διαδικασίες. Και αυτά τα κόμματα αποκλείονται με βάση τα κριτήρια Αξιοπιστία και Προτάσεις.

Το κριτήριο της Αξιοπιστίας με οδηγεί να αποκλείσω και τα παραδοσιακά λεγόμενα κόμματα μαζί με τις παραφυάδες τους, δηλαδή τα κόμματα που συγκροτήθηκαν από στελέχη των παραδοσιακών κομμάτων για διάφορους λόγους πολιτικής συγκυρίας. Αναφέρομαι στο ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Δημοκρατία, τον ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό - ΛΑ.Ο.Σ, και τις παραφυάδες Ανεξάρτητοι Έλληνες (Καμμένος), Δημοκρατική Συμμαχία (Μπακογιάννη), Κοινωνική Συμφωνία (Κατσέλη) και Δημοκρατική Αριστερά (Κουβέλης). Μερικές από τις θέσεις των κομμάτων αυτών είναι ίσως ορθές, αλλά οι ηγεσίες και μεγάλο μέρος των υποψηφίων δεν μου εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη, τουλάχιστον με βάση την μέχρι σήμερα πολιτεία τους. Άσε που μερικές από τις προτάσεις είναι είτε ανεδαφικές και ανεφάρμοστες είτε αντίθετες με το δίκαιο της ΕΕ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και αξιόλογοι υποψήφιοι, που στο παρελθόν είχαν κερδίσει την συμπάθεια και την υποστήριξή μου. Όμως σήμερα ο τόνος δίνεται από τις αντίστοιχες ηγεσίες και αυτές, με βάση τις μέχρι σήμερα πράξεις τους δεν μου εμπνέουν εμπιστοσύνη.


Ποιά κόμματα απομένουν; Η Δράση του Στέφανου Μάνου, οι Οικολόγοι Πράσινοι και η Δημιουργία Ξανά του Θάνου Τζήμερου. Η Δράση έχει γενικά σωστές θέσεις, αλλά κι εδώ η παρουσία του κ. Μάνου δρα στην περίπτωσή μου ανασταλτικά. Η μόνη φορά που είχα γίνει μέλος σε κόμμα, ήταν όταν συντάχθηκα με τους Φιλελεύθερους (Ταύρους) που είχε ιδρύσει ο κ. Μάνος το 1999. Είχα μάλιστα μιλήσει και σε μια ημερίδα του κόμματος σχετικά με το περιβάλλον. Αποχώρησα το 2000 όταν ο κ. Μάνος συνεργάστηκε με τη Νέα Δημοκρατία. Η μετέπειτα συνεργασία του με το ΠΑΣΟΚ το 2004 δεν βελτίωσε τα πράγματα από πλευράς Αξιοπιστίας. Η συνεργασία με την Φιλελεύθερη Συμμαχία με τις συχνά ακραίες νεοφιλελεύθερες θέσεις (στις οποίες έχω ασκήσει και δημόσια κριτική) δεν με ενθουσιάζει καθόλου.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι είχαν κερδίσει την ψήφο μου στις τελευταίες Ευρωεκλογές γιατί ανταποκρινόταν στα περισσότερα κριτήρια που είχα βάλει τότε. Σε αυτές τις εκλογές ωστόσο, η Δημιουργία Ξανά κερδίζει τη συμπάθειά μου λόγω κυρίως του Θάνου Τζήμερου και των υπόλοιπων στελεχών, μερικούς από τους οποίους είχα την ευκαιρία να γνωρίσω στις Βρυξέλλες και στα Χανιά. Πετυχημένοι επαγγελματικά, αποφάσισαν να αναμιχθούν στα κοινά επειδή διαπίστωσαν ότι το κομματικό κράτος που εγκαθίδρυσαν τα δύο μεγάλα κόμματα, με την συνενοχή και την συνεργασία των υπόλοιπων έχει αυξηθεί τόσο που να νεκρώνει κάθε παραγωγική και καινοτόμο πρωτοβουλία και στην ουσία ευθύνεται για τη χρεωκοπία της χώρας. Θεωρώ ότι υπερτερούν στην Αξιοπιστία και στη Φιλονομία, αλλά θα μπορούσαν να είχαν πληρέστερες Προτάσεις (π.χ. στο θέμα της Υγείας). Το γεγονός ότι δεν συνεργάστηκαν προεκλογικά με τη Δράση (Μάνος) και τη Δημοκρατική Συμμαχία (Μπακογιάννη) δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι έχουν πρόβλημα στην Ομαδικότητα οι ίδιοι, ενώ στη Δημοσιότητα θεωρώ ότι πρωτοπορούν αξιοποιώντας στο έπακρο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.