Καλοκαιρινές σκέψεις για τα παιδιά

Μερικές σκέψεις για την παραγωγική απασχόληση των παιδιών στις διακοπές αλλά και μερικές συμβουλές για προστασία από τους καλοκαιρινούς κινδύνους
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα στις 24 Ιουνίου 2014 στη στήλη Προστασία του Πολίτη και Καθημερινότητα-157)

Μπήκαμε στο καλοκαίρι! Οι εξετάσεις στα σχολεία τελειώνουν. Οι μαθητές παίρνουν τους ελέγχους και προγραμματίζουν τις διακοπές. Στη θάλασσα, στο βουνό, στην πόλη. Οι Χανιώτες, που έχουν τόσο κοντά τη θάλασσα απ' τη μια και το βουνό από την άλλη είναι προνομιούχοι, σε αντίθεση με τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων, οι περισσότεροι από τους οποίους θα περιορίσουν δραστικά τις διακοπές τους λόγω της οικονομικής κρίσης.

Συζητούσα τις προάλλες με μια μητέρα μικρών παιδιών που αντιμετώπιζε, όπως οι περισσότεροι γονείς, το μεγάλο πρόβλημα. Πως θα απασχολήσω τα παιδιά μου στις διακοπές; Συνήθως, μου είπε, τα αφήνω να δουν λίγη τηλεόραση, να παίξουν βιντεοπαιχνίδια, να περιηγηθούν στο διαδίκτυο. Η θάλασσα είναι κοντά κι έτσι κάνουμε και μπάνια …

Νομίζω ότι οι διακοπές προσφέρονται και για πιο παραγωγικές δραστηριότητες. Θεωρώ ότι τα παιδιά που τελειώνουν το Λύκειο πρέπει να ξέρουν οπωσδήποτε μερικά βασικά πράγματα, τα οποία δεν διδάσκονται απαραίτητα στο σχολείο. Χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή για βασικές εργασίες (επεξεργασία κειμένου, υπολογισμούς, κλπ.). Τυφλό σύστημα δακτυλογράφησης. Οδήγηση αυτοκινήτου. Και βασικές πρώτες βοήθειες.

Ωστόσο, ενώ υπάρχουν πολυάριθμες δυνατότητες εκμάθησης της χρήσης επεξεργαστή κειμένων και λογισμικού υπολογιστικών φύλλων στο διαδίκτυο, τα μαθήματα για τυφλό σύστημα δακτυλογράφησης σπανίζουν. Ευτυχώς υπάρχει ένα δωρεάν σύστημα εκμάθησης γρήγορης πληκτρολόγησης, το Sense-Lang, το οποίο υποστηρίζει και ελληνικά. Θα χρειαστούν βέβαια και πολλές ασκήσεις για να γίνουν τα παιδιά βιρτουόζοι. Βάλτε τα να αντιγράψουν κείμενα από βιβλία ή από εφημερίδες. Αν εξασκηθούν παίζοντας θα μπορούν στη συνέχεια να γίνουν αποδοτικότερα σε όποια δουλειά κι αν κάνουν στο μέλλον όπου θα απαιτείται δακτυλογράφηση κειμένων π.χ. στις σημειώσεις και εργασίες στο σχολείο.

Για την άδεια οδήγησης απαιτείται ελάχιστη ηλικία 18 ετών. Με τη νέα νομοθεσία προβλέπεται άδεια οδήγησης μοτοποδηλάτου έως 50 κ.ε. (κατηγορία ΑΜ) από ηλικία 16 ετών. Οι σύγχρονες σχολές οδήγησης φροντίζουν να εκπαιδεύουν τους υποψήφιους οδηγούς σε θέματα οδικής ασφάλειας και πρώτων βοηθειών, κάτι που κανονικά πρέπει να τους κάνει προσεκτικότερους στο δρόμο. Μαθήματα βασικών πρώτων βοηθειών οργανώνουν και πολλές εθελοντικές οργανώσεις (Ερυθρός Σταυρός, Ελληνική Ομάδα Διάσωσης, κλπ.).

Όμως, τα παιδιά μπορούν να αξιοποιήσουν τις διακοπές εργαζόμενα ώστε να αποκτήσουν και κάποιες εμπειρίες από την ζωή. Δεν είναι πάντα σκόπιμο να απασχοληθούν στην οικογενειακή επιχείρηση παρόλο που και αυτό είναι χρήσιμο. Υπάρχουν πάντα κάποιοι φίλοι ή συγγενείς στους οποίους έχετε εμπιστοσύνη, οι οποίοι θα μπορούσαν να απασχολήσουν δημιουργικά τα παιδιά έστω και για λίγες εβδομάδες.

Θυμάμαι πως ο πατέρας μου με είχε βάλει σε δουλειά μόλις τελείωσα την 1η Δημοτικού. Σε έναν γερο-ζωγράφο που έκανε μεγάλες διαφημιστικές ταμπέλες, την εποχή που δεν υπήρχαν οι γιγαντοαφίσες. Έμαθα να μεγεθύνω μικρές ζωγραφιές και τον βοηθούσα να χαράξει τους οδηγούς για να ζωγραφίσει τα γράμματα των διαφημίσεων. Και μου έδινε 20 δραχμές την εβδομάδα, τις οποίες βέβαια του τις έδινε ο πατέρας μου. Όμως έμαθα πως έπρεπε κάθε πρωί να σηκωθώ να πάω στην δουλειά! Να πάρω το λεωφορείο και να περπατήσω κάποια απόσταση. Βέβαια, το απόγευμα πήγαινα στην θάλασσα, αλλά η δουλειά, δουλειά.

Έτσι όλα τα καλοκαίρια από την πρώτη δημοτικού μέχρι που τελείωσα το πανεπιστήμιο δούλευα για να μαθαίνω και να βγάζω κι ένα χαρτζιλίκι. Σε έναν ηλεκτρολόγο σήκωνα το τηλέφωνο όταν απουσίαζε. Σε ένα εργαστήριο ζωγραφικής κεραμικών για τους τουρίστες. Στο εστιατόριο του πατέρα μου ως βοηθός σερβιτόρου και πλύντης ποτηριών και μαχαιροπήρουνων. Στην κατασκευαστική εταιρεία του θείου μου ως επιμετρητής, υπεύθυνος για τα ένσημα του ΙΚΑ και βοηθός επιστάτη. Και τέλος στο ομοιοπαθητικό φαρμακείο του Παύλου Τζιβανίδη (που αγοράστηκε έκτοτε από τον Γιώργο Κορρέ).

Όμως ξεφύγαμε … Το καλοκαίρι δεν είναι βέβαια μόνο για δουλειά. Είναι και για διασκέδαση. Υπό την προϋπόθεση ότι προσέχουμε ώστε να προφυλαχτούμε από τους ιδιαίτερους καλοκαιρινούς κινδύνους.

Φοράμε καπέλο για να αποφύγουμε την ηλίαση. Πίνουμε άφθονα υγρά για να αποφύγουμε την αφυδάτωση. Και βάζουμε πάντα αντηλιακό για να μην πάθουμε εγκαύματα αλλά και για να προφυλαχτούμε από το μελάνωμα, μια μορφή καρκίνου του δέρματος η οποία αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα μπορεί να προκαλέσει επιθετικότατες μεταστάσεις. Τα παιδιά χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα γιατί δεν καταλαβαίνουν! Τέλος, το καλοκαίρι φροντίζουμε να μην αφήνουμε μωρά ή μικρά παιδιά στο αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο συγκεντρώνει τη θερμότητα σαν θερμοκήπιο και το παιδί κινδυνεύει να σκάσει από θερμοπληξία και να πεθάνει αβοήθητο!

Απαραίτητες και οι προφυλάξεις από τα κουνούπια, τις σφήκες και τα άλλα επικίνδυνα έντομα. Για τα παιδιά οι κουνουπιέρες τη νύχτα και τα εντομοαπωθητικά με βάση βότανα (π.χ. σιτρονέλλα) είναι απαραίτητα. Προσοχή στις αλλεργικές αντιδράσεις που απαιτούν άμεση προσφυγή σε γιατρό ή κλήση των επειγόντων (112 ή 166).

Στη θάλασσα και στις πισίνες δεν καταπίνουμε το νερό, προσπαθούμε να μην τρίβουμε τα μάτια μας και ξεπλενόμαστε με καθαρό, γλυκό νερό μετά το μπάνιο. Φροντίζουμε να μάθουμε κολύμπι στα παιδιά από μικρή ηλικία. Και τα επιτηρούμε για να μην απομακρύνονται από την παραλία όταν κολυμπούν στη θάλασσα. Τα μικρά παιδιά μπορούν να πνιγούν και σε λίγα εκατοστά νερού ή σε ένα κουβά, πολύ περισσότερο στην πισίνα ή στη θάλασσα. Δεν κολυμπούμε μετά από πλούσιο γεύμα, δεν κάνουμε βουτιές σε σημεία που δεν γνωρίζουμε και περιφράζουμε την πισίνα για να μην πέσουν μέσα μικρά παιδιά που δεν ξέρουν κολύμπι.

Καλές και παραγωγικές διακοπές σε όλους!