GR-Στάση στο Εδιμβούργο

Στις 20 Φεβρουαρίου το Πανεπιστήμιο Napier στο Εδιμβούργο με κάλεσε για τρίτη συνεχή χρονιά να δώσω μια διάλεξη για την ιστορική εξέλιξη των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κοινοτικές πολιτικές που αφορούν τις επιχειρήσεις. Σε μιάν αίθουσα με καμιά 70αριά φοιτητές από όλον τον κόσμο είχα την ευκαιρία να έλθω σε επαφή με πραγματικούς φοιτητές. Οι περισσότεροι κρατούσαν σημειώσεις με επιμέλεια αφού κάθε εβδομάδα πρέπει να υποβάλλουν και μιαν εργασία που προσμετράται στην τελική βαθμολγία του εξαμήνου. Μετά την ομιλία, οι ερωτήσεις και η συζήτηση, μου έδωσαν την ευκαιρία να διαπιστώσω τον γενικότερο προβληματισμό των ακροατών μου για το μέλλον της Ευρώπης. Αλλά και περιηγούμενος τη βιβλιοθήκη, τους χώρους με τους υπολογιστές ελέυθερης χρήσης, την καφετέρια και το εστιατόριο, συνάντησα ανθρώπους σκυμένους στις οθόνες ή στα βιβλία τους, εργαζόμενους, σοβαρούς.

Αργότερα, περνώντας έξω από το κτήριο της γραμματείας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου διάβασα γι’ άλλη μια φορά (και φωτογράφισα) μια φράση την οποία οι φοιτητές που συνάντησα το πρωί είχαν πλήρως ενστερνιστεί - ΔΙΠΛΟΥΝ ΟΡΩΣΙΝ ΟΙ ΜΑΘΟΝΤΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.







Περπάτησα και λίγο παραπάνω με σκοπό να φωτογραφίσω το (σήμερα κινέζικο) εστιατόριο στο οποίο η J. K. Rowling έγραψε τον Harry Potter, αλλά δυστυχώς είναι ακόμη με τις σκαλωσιές και δεν άξιζε τον κόπο. Όμως ξανάδα την μεταλλική πλάκα που οι φίλοι του Στήβενσον έβαλαν στην ακριβώς απέναντι γωνία, με ένα απόσπασμα από μιαν επιστολή του στον Charles Baxter, στην οποία ακριβώς αναφέρει προφητικά πως κάποτε θα έβαζαν μια πλάκα σε αυτήν ακριβώς τη γωνία, από την οποία περνούσε καθημερινά πηγαίνοντας από το παλιό κολέγιο στο μπάρ του Ράδερφορντ.

Σημειωτέον ότι και η τρίτη γωνία στο συγκεκριμένο σταυροδρόμι έχει μια πλάκα προς τιμή του William McGonagall, ενώ (σύμφωνα με πληροφορίες) και η πλάκα της Rowling βρίσκεται στα σκαριά ...
Γύρισα σκεφτικός στο ξενοδοχείο μου, αναλογιζόμενος τις φοιτητικές διαδηλώσεις εναντίον της προτεινόμενης νέας νομοθεσίας για τις ανώτατες σχολές στην Ελλάδα. Το τραγικό της υπόθεσης δεν είναι η σύγκριση του Ελληνικού με το Βρετανικό πανεπιστήμιο. Η τραγική σκέψη που έκανα μετά από όλα αυτά (ανατριχιάζοντας βέβαια) ήταν όταν θυμήθηκα ποιά ήταν η μόνη χρονιά κατά την οποία το Ελληνικό πανεπιστήμιο έμοιαζε κάπως με το Βρετανικό (όταν είχαμε ολοκληρώσει την ύλη και είχαμε κάνει και παραπάνω) ...