GR-Από την Κρήτη με αγάπη ...

Με τη λαμπάδα έγραψα στην πόρτα τ’ όνομα σου

κι ορκίστηκα άλλη Λαμπρή ποτέ μου μακριά σου.

Ούτε κι εγώ δεν ημπορώ Λαμπρή να κάνω μόνος

γιατ’ είναι ο κόσμος σκοτεινός και με παιδεύει ο πόνος.

Εγώ σου στέλνω όνειρα οδέ γλυκοκοιμάσαι
για να σου πουν πως σ’ αγαπώ να μη στεναχωράσαι.

Πώς να το πω με ποιήματα το πούχω στην καρδιά μου
που φτερουγίζει δυνατά σαν είσαι μακριά μου.

Οδέ μιλείς σπέρνεις χαρά, κι οδέ γελάς φυτρώνει
κι όπου ’σε αν είναι σκοτεινιά δελόγο ξημερώνει.

Ευχαριστώ σε μάτια μου, ευχαριστώ σε φως μου

που ’κλεψες την ψυχούλα μου το νου και την καρδιά μου

που μου ’δωσες χίλια φιλιά αλλά και χίλια χάδια

μπόλικα κι όμορφα παιδιά και σπίτια και μουρέλα.

Κι ένας ξερού δεντρού κορμός στην εδική σου αγκάλη
άμα θα μπει στοιχηματώ, βλαστούς κι ανθούς θα βγάλει.

Πώς να σου στείλω δυο φιλιά με SMS γλυκιά μου

πώς να χαϊδέψω τα μαλλιά, τα χείλια σ’ έρωτά μου.

Πώς να παλέψω μοναχή τούτη τη νύχτα πάλι
να αισθάνομαι το σώμα σου στην αδειανή μου αγκάλη.

Μεθαύριο θα σε φιλώ με χάδια και με γέλια

Και μες στα μάτια θα κοιτώ αγάπη μου εσένα.

Μα π’ αγαπά μελαχρινό χωρίς καρδιά ’πομένει
κι οδέ φιλήσει μελαψό όστε να ζει δεν γιαίνει.
Τα μάτια σου σκοτώνουνε μα δεν τα πιάνει νόμος
είσαι και θάσαι μάτια μου μονίμως δολοφόνος.
Ήθελα νάσουνα κερί να σε κρατώ στη χέρα
και με την άλλη ν’ απαντώ το φύσημα τ’ αέρα.

Μου έχεις πάρει την καρδιά, τη σκέψη, τα όνειρά μου

το σώμα και τα χάδια μου και όλα τα φιλιά μου

και σ’ αγαπώ πολύ-πολύ και σε φιλώ χαρά μου

και περιμένω γρήγορα να ’ρθεις στην αγκαλιά μου.

Μια πέτρα χτίζω δυο χαλάς, μα εγώ θα συνεχίζω
γιατί στη μέση τη φωλιά δεν πρόκειται ν’ αφήσω.

Άμα μιλώ με δέρνουνε, κι άμα σωπαίνω κλαίνε,
Μα τι να κάν’ ο δύστυχος που τα φιλιά σου καίνε.