Από τους 9.921.545 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, το 27,83% απείχε ή έριξε λευκό ή άκυρο, το 14,48% ψήφισε μικρά κόμματα (σε αντίθεση με το 57,68% που ψήφισε τα δύο μεγάλα) ενώ μόνο το 30,19% ψήφισε το κυβερνών κόμμα. Αυτή εξ ορισμού είναι η κοινοβουλευτική (ή αντιπροσωπευτική) μας δημοκρατία, η οποία όμως έχει ως τελικό αποτέλεσμα να (μας) κυβερνά μια μειοψηφία. Αν αυτό συνδυαστεί και με το γεγονός ότι αυτή η εκάστοτε μειοψηφία δεν ανέχεται την όποια κριτική αλλά θέλει να διοικεί στην ουσία χωρίς να λαμβάνει υπόψη τη γνώμη των (συχνά θιγόμενων) υπόλοιπων, δεν πρέπει να μας προξενεί εντύπωση η εικόνα που παρουσιάζει η χώρα μας με τις διαδηλώσεις, τις απεργίες και τις συγκρούσεις που προβλέπεται πάλι να μας ταλανίσουν στο άμεσο μέλλον (στις συζητήσεις με τους πολιτικούς όλα αυτά αναφέρθηκαν και ως «το πεζοδρόμιο»). Αν θέλουμε ένα διαφορετικό μέλλον για μας και τα παιδιά μας μήπως πρέπει να υπενθυμίσουμε στους διοικούντες τη λέξη «συναίνεση»;
Σήμερα έμαθα πως από το 25,86% της αποχής το 20% αντιστοιχεί στους Έλληνες του εξωτερικού. Αν αυτό αληθεύει τότε ένας στους πέντε Έλληνες ούτε εκφράζεται μέσω της εκλογικής διαδικασίας, ούτε τον εκφράζουν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Έθνους. Στην χώρα που περηφανεύεται ότι είναι η κοιτίδα της δημοκρατίας και της ορθοδοξίας αυτό δεν μου φαίνεται ούτε πολύ δημοκρατικό ούτε πολύ ορθόδοξο. Ας ελπίσουμε ότι η σημερινή Βουλή θα ψηφίσει επιτέλους το νόμο για την ψήφο των μεταναστών για να αποκτήσουμε μια κάπως πιό δημοκρατική δημοκρατία. Μα υπάρχουν θα πείτε και δικτατορικές δημοκρατίες ή δημοκρατικές δικτατορίες; Δυστυχώς φαίνεται πως υπάρχουν ...
18 Σεπτεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Συμπληρωματικά να αναφέρω ότι η τελευταία συνέντευξη του Σαρκό στο TF1 ήταν καταπληκτική.
Μερικά από τα μυνήματα της συνέντευξης :
Ο ρόλος μου είναι να είμαι πρόεδρος όλων των Γάλλων και όχι μόνο των φίλων μου.
Ως πρόεδρος πρέπει να είμαι δίκαιος.
Οι Γάλλοι με εξέλεξαν για να λύσω τα προβλήματα όχι για να «υποδυθώ» τον πρόεδρο.
Τις αλλαγές στο ασφαλιστικό τις διατύπωσα στο προεκλογικό μου πρόγραμμα, για την εφαρμογή του οποίου και εκλέχτηκα.
Για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων τέτοιας έκτασης απαιτείται εθνική συναίνεση γι'αυτό και ζήτησα να συμμετέχουν στην κυβέρνηση και προσωπικότητες από άλλα κόμματα.
Δεν ζήτησα από τους υπουργούς (που προέρχονται από άλλους πολιτικούς χώρους) να αλλάξουν ιδεολογία αλλά να βοηθήσουν για να μετατρέψουμε τη Γαλλία σε παραγωγό πλούτου.
Όποιος δουλεύει περισσότερο πρέπει και να αμοίβεται περισσότερο - μόνο με την απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων των Γάλλων η Γαλλία θα γίνει πλουσιότερη.
Για τους αγάδες εδώ αυτά που λέει ο Σαρκοζί και τους ξεβολεύουν είναι λόγια ενός στυγνού νεοφιλελευθεριστή!
Εδώ θέλουμε δημόσιο διαλυμένο και ρυθμούς Μεξικού σε καύσωνα υπό την επήρρεια τεκίλας.
Σομπρέρο και τάκος....
Λοιπον, να πω κάτι άσχετο:
Εγκαίνια στο
Doncat and Friends!
Για περάστε!!!
:))))
Δημοσίευση σχολίου